Ik geef Carla haar liedje ‘horizon’. Op 8 maart werkt Joost nog hard aan de mix en dan mag Carla het horen. Ze wist al dat ik een liedje voor haar schreef. Marieke, Marielle, Heidi, Joost en Femke zijn allemaal getuige van dit mooie moment. En deze opname (ik wist niet dat er gefilmd werd), is er een, waar ik nu zo dankbaar om ben. Want het is nu allemaal best heel definitief.
Je bent er niet meer.
Bedankt voor het filmpje lieve meiden.
Horizon tijdens de dienst in de eendrachtskerk te Zuid-Beijerland. Carla had me gevraagd of ik dit wilde zingen. Ik heb haar gevraagd of Femke mee wilde doen. Daar ik in Sardinie was, heb ik niet meer met Rene of Femke gesproken, maar ineens staat ze daar. En ze zingt, samen met mij, voor haar moeder. Dit is een moment wat ik nooit meer zal vergeten! Ik ben ook zo trots op haar en Frans.
Bedankt voor het filmpje Kajsa en Joke.
Op 12 april zou Carla weer bij mij komen opnemen. Maar inmiddels was ze te ziek. Het ging ineens heeeeeel snel allemaal. En ze ligt in bed in haar eigen woonkamer. Met een emmer naast zich, want ze is veel misselijk. En ze is nog steeds zo blij en vrolijk en aanstekelijk en humoristisch. Ik heb een liedje bij me om samen te zingen, Carla kende het nog niet. Verder heb ik nu mijn ukelele bij me, want daar kan ik snel akkoorden op spelen. En dit is dan onze eerste poging om het op te nemen. Een beetje ‘stout’ en hilarisch is het wel.
Hieronder nog een keer horizon, maar dan moet je wel de computer draaien..
En mijn afscheidsliedje op 1 mei in Sardinie. Ik zou je nog aan de lijn krijgen, maar je lag heel diep te slapen. Ik sprak bijna een half uur met Rene en hij vertelde dat je verlangde naar ‘het vervolg’. Je ging een reis maken en het was spannend. Je had een gevoel alsof je naar de Efteling mocht. Ik heb je niet meer gesproken, maar op 2 mei keek ik precies op de telefoon toen jij mijn filmpje bekeek. En het was precies 2 minuten en toen was je weer weg. Achteraf heeft rene toen ook nog jurkjes voor mij uit de kast gehaald. Een uur later heb je de laatste morfine toegediend gekregen en ben je heel rustig en blij ingeslapen.
En hiermee is de cirkel rond: ik blijf hier en jij betaald de hoogste prijs. En ik kan je voelen..
Carla is stervende.
Zij is jaren mijn gastvrouw bij al mijn workshops geweest en ook in het koor heeft zij deze taak op zich genomen.
Ze heeft een onwaarschijnlijke tumor in haar oog en hierdoor is de kanker niet ontdekt.
Ik heb een liedje voor haar geschreven. Klik maar op de player hier onder.
Friede heeft me geholpen met de tekst en de melodie van het refrein.
Frans heeft mijn 1e orkestband totaal aangepakt en enorm verbeterd.
Joost heeft me geholpen de mix te maken, waarna Frans er nog kleine veranderingen in heeft aangebracht.
Het resultaat is een prachtig liedje wat uit deze ellende is voortgekomen.
Ik heb er ongeveer een maand aan gewerkt (deels in Gambia) en nu is het klaar.
Het is een kado aan Carla en haar gezin, in de hoop dat het verlichting brengt.
En Carla heeft me al laten weten dat zij denkt boven ons te blijven zweven op een strand.
Ze gelooft er absoluut in dat ze bij ons blijft en meekijkt en meebeleeft. Dit is niet haar einde.
Het geeft mij een beetje rust in deze pijn, ook al geloof ik hier zelf niet in.
xxxxx
Carla komt ook liedjes bij me opnemen.
Als duidelijk is dat Carla nog maar heel kort te leven heeft, besluiten we om zoveel mogelijk opnames van haar te maken. We spreken om de twee weken op woensdag af. In januari namen we al ‘say someting’ op, nu volgen ‘lef’, ‘jar of hearts’, ‘make you feel my love’ en ’true colors’.
Nu kan het nog en Femke doet mee. Op woensdag 8 maart zingen moeder en dochter samen “Lef” van Karin Bloemen.
En Jar of Hearts wordt door het groepje ‘Lef’ gezongen.
Hierin zingen naast Carla ook Marielle Schouteren, Marieke van der Elst en Heidi van Brakel.
Weer 2 weken later op woensdag 22 maart kan ik nog 2 liedjes met Carla en Femke opnemen: True Colors van Cindy Lauper en Make you feel my love van Bob Dylan (Adele).
Ik word langzaam handiger in het opnemen van mensen in mijn eigen studio. En ook het mixen gaat beter.
Toch heb ik deze dag Richard Hoogendoorn gevraagd me te helpen met mixen. Maar uiteindelijk doe ik het toch geheel zelf 🙂
Het is weer een heerlijke dag, en we praten over ‘zware’ onderwerpen en ook over grappige lichte onderwerpen.
Carla schuwt geen enkel onderwerp en haar humor is echt wel bizar.
Zo vindt ze zelf dat ze ‘killer’ eyes heeft.
En misschien moet ze al een vrouw voor Rene gaan zoeken.
Te bizar gewoon.
Ze is zo bijzonder en ze doet het zo goed. Ze vraagt niets en daarom wil ik haar nog meer geven.
Ze accepteert alles wat er met haar gebeurt en geniet van de tijd die ze nu nog heeft.
Haar hoop ligt nu bij het afstuderen van Stan, dit hoopt ze wel nog mee te mogen maken. Dit is eind mei/begin juni.
Ik heb geen idee of ze dat red. Haar lijf zwelt; het vet trekt weg uit haar gezicht en borsten en haar buik zwelt.
Toch ziet ze er prachtig uit en kijkt ze met verrassende helderheid en rust de wereld in.
En ze geeft mij een goed gevoel, ik ga steeds meer om haar geven en van haar houden.
Ze inspireert mij om te relativeren en anderen te willen helpen.
Ook om te vergeven. Haar acceptatie leert mij veel.
Hieronder vind je allerlei foto’s van de afgelopen maanden, maar ook van haar rol als gastvrouw en als vriendin.
