Krokusvakantie 2014 ‘wereldreis’

UNIEKE BELVENIS

Onverwachts had ik de hele week vrij en heb ik op het laatste moment een reis naar Zweden en Zwitserland geboekt.
Op zaterdagavond kom ik laat aan op Stockholm airport en even na middernacht ben ik bij Annika, mijn goede vriendin en collega van de 3-year in Kopenhagen.

Twee heerlijke dagen met veel koffie en lekkers en Stockholm bekijken en ‘nerden’ over zangtechniek en zingen en werk issues en ik ga weer verder naar Zwitserland. In Zurich overnacht ik een nacht in pension ‘fur dich’ en in Orlicon huur ik bij bergli bergsport tourskieschoenen.

De buurt van Zurich verrast me door het ‘rode’ gehalte. Veel politie, nachtclubs, dames van lichte zeden. En het komt erg lelijk op me over.
Het pension is prima en ik herpak mijn bagage en maak me gereed voor het tourskien rond de furkapas.

Op woensdag ontmoet ik dan Alex, mijn vriend en tevens berggids in Zwitserland. We zien elkaar op het station Art Goldau en reizen samen verder naar Realp (1400m). Onderweg is nog alles groen en regent het, maar allengs begint het te sneeuwen en na een uur op de tourskies te hebben gestaan komen wij in complete mist bij in hotel Tiefenbach (2100m). Hier kun je alleen komen op skies of lopend.
Alex navigeert ons volledig op kompas. Het moment dat je ineens het hotel ziet liggen is ook bijzonder; we stond er zo’n beetje voor..

De tweede dag hebben we enorm geluk met het weer. Het is strakblauwe lucht en zon! En o zo mooi. We lopen naar een top boven de furkapas op 2960m hoogte.
Ik heb een blaar, maar dat mag de pret niet drukken. Het gaat best goed, ik ben namelijk echt heel verkouden. Alleen de laatste paar honder meter sterf ik het af.
Maar dit is zo bijkomen, zo mooi, zo goed voor mijn hoofd en mijn lichaam.
De laatste derde dag gaan we naar een top boven de Albert Heim hut. Van hieruit skieen we weer terug naar Realp, waar Alex en ik afscheid nemen.
En ik weer terugreis naar Zurich om met de nachttrein naar huis te keren.
Maar eerst schoenen terugbrengen en mijn babage ophalen in het pension en herpakken.

En het voelt als een wereldreis.

Ik ben erg blij dat gedaan te hebben.
Ondanks een heftige verkoudheid, met veel niezen, loopneuzen, slijm en hoesten (en koorts?) heb ik een geweldige week gehad en ben ik volledig opgeladen.

En ik merk dat het ook weer fijn is thuis te zijn.

Ik heb ook zin in de komende enorme drukte: 8 maart Bassta en 21 en 22 maart Pop-Up.